تبیین چارچوب مفهومی ارزشیابی برنامه درسی قصد شده دوره کارشناسی: یک مطالعه کیفی

مقدمه: برنامه درسی از عناصر کلیدی آموزش عالی برای انتقال دانش، نگرش و مهارت به دانشجویان به شمار می آید که نیازمند تحلیل و بازنگری مداوم هستند. مطالعه حاضر با هدف ارائه چارچوب مفهومی ارزشیابی برنامه درسی قصد شده دوره کارشناسی صورت گرفت روش ها: این پژوهش توصیفی کیفی با مشارکت اعضای هیأت علمی دانشگاه های علامه طباطبایی، تهران و خوارزمی، علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران (آجا) دانشجویان دوره کارشناسی و کارشناسان آموزشی برنامه ریزی آموزش عالی در سال تحصیلی 95-1394 صورت گرفت. نمونه پژوهش شامل 31 نفر (17 عضو هیأت علمی، 12 دانشجوی دوره کارشناسی، 2 کارشناس دفتر برنامه ریزی آموزش عالی) از رشته های دانشگاهی مختلف بود که بر اساس روش نمونه گیری هدف مند انتخاب شدند. گردآوری داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار مند صورت گرفت. تحلیل داده ها با تکیه بر رویکرد نظریه زمینه­ای سیستماتیک و با استفاده از کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد. نتایج: یافته های به دست آمده منجر به شناسایی پنج مؤلفه برای چارچوب مفهومی ارزشیابی برنامه درسی قصد شده، گردید شامل: «ارزشیابی فلسفه آموزشی هر رشته»، «ارزشیابی صلاحیت های مورد انتظار»، «ارزشیابی پیامدهای یادگیری»، «ارزشیابی محتوای برنامه درسی»، «ارزشیابی سازمان دهی محتوای برنامه درسی». نتیجه گیری: در مجموع، چارچوب مفهومی ارزشیابی برنامه درسی قصد شده می تواند به عنوان مبنایی برای ارزشیابی برنامه درسی قصد شده در دوره کارشناسی در رشته های مختلف مورد استفاده قرار گیرد.